Ooit had ik een uit Duitsland afkomstige collega genaamd Mannfred. Mannfred kenmerkte zich door als aanstormend programmeur zich enorm op te winden als er iets niet lukte tijdens het werk. Een veel gehoorde kreet was dan ‘Verdammt noch mal!’ gevolgd door een woeste blik en een welhaast bijna in zijn geheel naar binnen gezogen sigaret.

‘Verdamt noch mal’ dacht ik vanmorgen ook toen ik bij het uit parkeren achteruit tegen een paal aanreed. In beginsel had ik het niet eens in de gaten maar toen ik zag dat mijn trapje wat vreemd was verbogen begreep ik wel waardoor dat kwam.

Deze eerste schade bleef gelukkig beperkt tot een ietwat krom trapje en een kras op het paaltje, het viel alleszins mee (behalve dan de gekrenkte trots). Naast Mannfred moest ik ook denken aan mijn rijinstructeur Thom die geen rijles voorbij liet gaan om toch vooral te benadrukken om uit te stappen en te gaan kijken als je een situatie niet goed kon inschatten bij het manoeuvreren.

Maar goed, dat had ik dus niet gedaan en zit nu met een kromme trap, maar eens kijken of we die in fatsoen krijgen (vastbinden aan dezelfde paal en langzaam vooruit rijden is een serieuze optie denk ik zo).

Om verdere verassingen te voorkomen heb ik gelijk een achtruitrij camera besteld. Dit was ik al eerder van plan en had juist van het weekend daarover nog een leverancier geraadpleegd maar dit incident heeft de aankoop doen versnellen.

Het is een camera systeem van Waeco, de PerfectView (!) type 750. Er kunnen in totaal 2 camera’s worden gemonteerd dus heb ik gelijk ook de mogelijkheid om een dode hoek camera te monteren.