De eerste rit

Vandaag was het dan zover, de eerste rit zat er aan te komen.

Na alles in de voorgaande dagen geregeld te hebben, van kentekenplaten, verzekering, stalling en een maatje om te komen helpen (dank nog Rob) was het er dan toch van gekomen.

‘s-Ochtends om 8 uur hadden we afgesproken en reden we naar Zaandam. Daar waren we rond een uur of half negen en zagen dat de auto nog in de garage stond met de kap open. Dat had ik niet direct verwacht maar gelukkig viel het mee. Er miste nog een stuk flexibele buit van de kachel/aanjager en ze waren nog aan het passen of ze daar iets voor konden bedenken. Dat viel nog niet mee en ondanks dat ze het onderdeel hadden besteld was het nog niet binnen.

Uiteindelijk hebben we het even gelaten voor wat het is. Raampje open en ventilatie genoeg zou je denken voor het moment en zodra het onderdeel binnen is rijd ik nog wel langs.

De meegebrachte platen werden snel gemonteerd en zitten er keurig op. Hoewel hij achter links een beetje wegvalt acht het trappetje is het niet anders en hoor ik het wel als het anders moet.

Voor:

En achter:

Toen kon de kap dicht en werd er gestart, maar wat een gesis was dat ? Het bleek een ventiel te zijn van een van de luchtketels die lekte. Dat is niet zo mooi want dan kun je echt niet weg en dat moet eerst opgelost worden.

Gelukkig viel het mee en na een paar keer aan de ontluchter te hebben getrokken was het probleem weg, kennelijk een stukje vuil of zoiets dat tussen het ventiel was gekomen. Ook weer opgelost dus. Daarna werden de banden nog even nagekeken en nog wat bijgevuld met lucht.

Eenmaal buiten kwam de monteur nog langs die aan de auto had gewerkt. Hij had het onderhoud gedaan en ook een elektrische ruitensproeier gemonteerd. Het oude systeem met een balgje daarvoor bij de pedalen werkte niet meer goed maar dat was nu dus dik in orde, veiligheid voor alles.

Eenmaal buiten was het een dubbele ‘maiden voyage’. Zowel voor de auto, die in al die jaren niet meer had gereden (alleen naar de RDW), en voor mij omdat dit de eerste keer was dat ik zonder instructeur een vrachtauto bestuurde. Het ging eigenlijk prima ondanks dat het flink regende. Ik pas er eigenlijk wel goed in, het is zelfs niet heel ruim.

De auto laat zich eigenlijk besturen als een grote personenauto, waarschijnlijk doordat je wat naar achteren zit, en niet zoals bij moderne vrachtauto’s dat je voor de vooras zit. In dit geval zit je zelfs achter de vooras.

Het rijden gaat prima, het gaat allemaal zwaar en kost kracht maar eenmaal op gang is het goed te doen. Stukken 80 en zelfs 90 gereden zonder problemen, de auto blijft goed stabiel en voelt voorspelbaar aan. Herrie ? jazeker wel, meer dan mij lief is zelfs maar het rijdt verder prima. De vering valt me echt alles mee, dat had ik veel stugger verwacht, zeker zonder lading.

Vanuit Zaandam ging de reis naar Nieuw Vennep. Daar is een wasplek voor campers en bussen en daar paste mijn auto ook precies in. Ik heb overwogen om de auto door een automatische wasstraat te halen maar wilde het alsnog met de hand doen, zo kon ik de auto ook wat beter leren kennen.

Met deze wasplaats kun je prima bij het dak, erg handige oplossing zo.

Lekker inweken met een harde boenborstel.

Het wassen ging redelijk voorspoedig, met een wasborstel aangesloten op water en schuim en een paar losse borstels zijn we de auto te lijf gegaan. Het vuil zat heel vast en koste meerdere ronden met de borstel en schuim om het opgelost te krijgen. Uiteindelijk liet het redelijk los en konden we de auto afspuiten.

De volgende stap was even tanken, een liter of 50 bijgevuld dan kunnen we weer even verder. Het verbruik ligt op 1:4 ongeveer dus dat belooft nog wat.

Kijken of ik harder kan tanken dan hij kan lossen 🙂

Na het tanken zijn we naar huis gereden. De auto paste maar net op de oprit en we zijn toen verder gegaan met het schoonmaken van de binnenkant van de cabine. Die was eveneens erg vuil en vele emmers met sop zijn er doorheen gegaan voordat het weer toonbaar was. Uiteindelijk is de cabine nu om door een ringetje te halen zo netjes. Het is er schoon fris en gewoon een goede plek om in te willen zitten, precies zoals ik het graag zie. Bijzondere aandacht heeft het stuur gekregen, die kon je namelijk nauwelijks loslaten zo vies was hij 😉

Na het interieur gedaan te hebben zijn we verder de buitenkant gaan opknappen. Met een polijstmachine en verschillende polijstschijven en poetsmiddelen hebben we in een heel kort tijdsbestek veel resultaat behaald. De auto ziet er geweldig uit en glimt je tegemoet !

Even poseren

De cabine is erg opgeknapt van de poetsbeurt. De letters van het rode kruis zijn er ook goed uitgegaan

Zelfs de achterkant is weer toonbaar

Wat glimt ie hé?

Ik ben met mijn oudste zoon toen een leuk ritje gaan rijden waarbij we langs Sassenheim zijn gegaan. Daar heeft maatje Eric nog even plaatsgehad achter het grote ronde stuur en ondanks dat hij voor zijn beroep dagelijks achter het stuur van een veel fraaiere vrachtauto zit, vond hij dit toch wel leuk. Het werd uiteindelijk een kort rondje, ik had afgesproken de auto niet al te laat naar de stalling te brengen dus vandaar dat we uit Sassenheim rechtstreeks naar Nieuw Vennep zijn gereden. De stalling is erg netjes en op 2 kilometer afstand van mijn huis. Ik had mijn fiets al bij vertrek achterin gedaan en ik kon zo snel naar huis.

Helaas kan ik morgen niet met de auto op stap, te veel verplichtingen maar voor volgend weekend staat er weer wat op stapel!

Nu snel naar bed, ben bekaf 😉

Plaats een reactie