Sinds begin 2014 ben ik lid geworden van de HAV Vrachtwagengroep. HAV staat voor Historische Automobiel Vereniging. Doel van de HAV Vrachtwagengroep is om historische vrachtwagens rijdend te houden. Er wordt deelgenomen aan toerritten in alle provincies van Nederland, soms ook internationaal. Dit keer was de rit in Noord Holland en eigenlijk een rondje om de kerk. Evengoed hebben we rond de 350 kilometer gereden en hebben een leuke dag gehad.

Maatje Eric was er vroeg bij op de zondagmorgen, om kwart over 8 was hij present. De auto was netjes gepoetst en al snel waren we op pad. Net toen we op de 207 de A4 wilden oprijden zagen we in de verte een grote Amerikaanse truck rijden, het zou toch niet ? Maar goed die verloren we uit het oog toen we gingen tanken.

De reis werd voortgezet en rond een uur of half tien kwamen we aan in Abbekerk bij grasdrogerij Hartog bv. Er stonden al heel wat auto’s geparkeerd en we zetten de Mercedes ertussen. Hij viel wel wat op zo in het wit maar het was sowieso een bont gezelschap. (De Mercedes staat vlak achter de brandweerauto)De koffie was smakelijk en een praatje was snel gemaakt. Pas toen kreeg ik eigenlijk in de gaten waar we waren beland, Hartog was wel een vaag bekende naam maar er ging nog geen belletje rinkelen. Toen we even later een klein museumpje binnenliepen en Eric vertelde over een motorcoureur die de TT van Assen had gewonnen, begon er wat te dagen. De Witte Reus!, want zo werd en wordt Wil Hartog ook wel genoemd.

Ik heb een stukje van Wikipedia geleend, vinden ze vast niet erg.

Wil Hartog was met vijf GP-overwinningen in de Koningsklasse de succesvolste van de Grote Drie motorcoureurs, het door de pers benoemde trio waarvan ook Jack Middelburg en Boet van Dulmen deel uit maakten. Hij viel op door het dragen van een wit motorpak in een tijd dat zwart gebruikelijk was. Deze gewoonte had hij overgenomen van de Zweedse coureur Kent Andersson. Dit, samen met zijn lengte, leverde Wil de bijnaam De Witte Reus op.

Rijdend op een Suzuki won Hartog de Asser TT in de 500 cc-klasse in 1977. Dit succes zou Hartog later een fabriekscontract opleveren, waarbij hij echter wel ‘in dienst’ van de Brit Barry Sheene moest rijden. Hartogs droom bleef het behalen van de wereldtitel in de 500 cc. Toen dat in 1981 niet mogelijk bleek, stopte hij tamelijk onverwachts met de wedstrijdsport. 

Voor het jaar 1979 werd aan Hartog de Hans de Beaufort-beker van de KNMV, de hoogste onderscheiding in de Nederlandse motorsportwereld, toegekend. Wil Hartog is nog steeds een graag geziene gast bij de Dutch TT in Assen.

Dié Wil Hartog dus en daar stonden Eric en ik een praatje mee te maken. Best grappig want het is behalve een gevierd motorcoureur ook directeur eigenaar van alles wat ik in de wijde omtrek kon zien inclusief een enorme fabriek. Wil heette ons van harte welkom in zijn museum en bedrijf en we hebben een rondje in de fabriek gemaakt. Wil in gesprek met Eric:

Een aardige anekdote is dat Wil de officiële beker van de gewonnen TT niet meer heeft. Die is verkocht op de rommelmarkt door een van zijn zoons.

Inmiddels was het tijd om te vertrekken en reden we in een lange stoet, het was inmiddels gaan regenen en dat hield de rest van de dag helaas aan. De rit ging over de polderwegen de Wieringermeer in langs de kassen van Agriport. Hier hebben wij een bezoek  gebracht aan de immense kas van Barendse DC. In deze kas worden oranje en groene pakira’s gekweekt en daar komt nog best wat bij kijken.

Er zijn ongeveer een half miljoen paprikaplanten in de kas van 19 hectare groot en we hebben een rondleiding gehad van een enthousiaste dame die heel veel wist over oranje paprika’s !  Meer over het prachtige bedrijf Barendse DC hier  Hier staan we in de kas, we moesten wel allemaal een hesje aan en schoenhoesjes ter bescherming van het gewas.

Na het bezoek aan de kas ging de rit verder de Wieringermeer door en hebben we verschillende plaatsen aangedaan. Uiteindelijk kwamen we uit in café het wagenwiel (hoe toepasselijk) alwaar we nog even hebben nagepraat over de hobby.

Zo ook met de meneer van de blauwe truck die wij zagen rijden aan het begin van de ochtend op de A4. De beste man bleek in Leimuiden te wonen, hoe dichtbij kan het zijn.

Hieronder nog een aantal foto’s van een geslaagde dag. (ik had helaas compleet vergeten mijn eigen camera mee te nemen en heb het met de telefoon moeten doen)