Willys Treffen of Fernreisemobiltreffen; 35ste Internationale bijeenkomst voor kampeertrucks 2014. 

Willys treffen is een jaarlijks terugkerende happening, waarbij kampeertrucks uit alle hoeken van Europa in Duitsland bijeen komen voor een lang weekend begin september. In 2013 waren ruim 700 voertuigen gekomen. http://willy-janssen.de/

De plannen waren al enige tijd geleden gemaakt maar het was er nu toch echt van gekomen, Mika en ik zouden erheen gaan. Het weekend was ingedeeld waarbij vanaf vrijdagmiddag de voorbereidingen werden getroffen en zaterdagochtend zou worden afgereisd. De zondag was voor de terugreis zodat we weer op tijd terug waren voor de nieuwe week.

Vrijdagmiddag werd een pak hout opgehaald en een 2e hands Ikea lattenbodem via Martkplaats gescoord. Een en ander was even passen en meten maar al snel stond het bed stevig in elkaar. Een matras erop met een dekbed en klaar was de slaapplek. Onder de voorbank paste precies een balk zodat de zitting van de bank recht kwam te staan. Een klein matrasje hierop en ook die slaapplek was snel ingericht.

Verder werden de tassen gevuld met eten en drinken voor onderweg, de koelbox paste precies onder het bed en daar hebben we veel plezier van gehad.

2-en bij 3-en, altijd handig.

Dat past precies

Even stellen

En klaar is de slaapplek

De rit is ongeveer 450km op de kaart en dat lijkt met de auto een klein stukje, (zeker als je met de personenauto in Duitsland 200+ gewend bent) maar met een 30 jaar oude vrachtauto gaat dat écht anders. Tijd en geduld zijn nodig, harder gaat het toch niet dus daar leg je je als bestuurder al snel bij neer. Wat dat betreft wel het ultieme onthaasten.

Qua verbruik valt het alleszins mee en met een constante 85 a 87 kmh is het verbruik ongeveer 18 liter per 100km. De auto loopt prachtig al is het sonore gebrom van de 6 cylinder best aanwezig. Het grootste deel hebben we met oorproppen in gereden en een goede geluidsisolatie komt op de agenda voor de komende maanden.

De volgende foto’s heeft Mika tijdens de rit gemaakt en wat opvalt is dat je prachtig zicht hebt op de weg. Doordat je een veel hogere zit hebt kun je vaak over de vangrails en brugleuningen heenkijken en heb je een heel andere kijk op de weg. We zijn in Nederland naar Venlo gereden en vanaf daar de 61 op gereden.

Het was een beetje vreemd dampig en drukkend weer met hier en daar een buitje

Tanken bij de Aral en ook hier veel duimen in de lucht. 

Het vreemde weer maar ook de prachtige vergezichten

Veel overzichtelijker vanuit dit standpunt en gelukkig vrijwel geen vertraging. Wel smal en goed de breedte in de gaten houden. 

Geen drukte in het verkeer

En weer fraai zicht op de vallei 

In mijn andere auto moest ik er hier wel eens af. 

Zicht op de bestemming

En zo kwamen we aan bij het plaatsje en draaiden we van de snelweg af. Nog een fraaie rit van een kilometer of 10 door het heuvellandschap heen (12% tegen gekomen) en via de bebording op de bestemming aangekomen.

Dit was bij de inschrijfbalie met onbestendig weer op komst (foto door een omstander gemaakt, ook hier vielen we aardig op)

De organisatie hield een registratie bij van de voertuigen en de beschikbare plekken en al snel waren we aangekomen op ons plekje, een mooie ruime plek in het bos. Het veld was inmiddels al helemaal vol maar deze plek beviel ons prima.

We hebben gelijk nog een rondje over het immense veld gelopen en kwamen daar deze tegen. Precies mijn auto en met een fraaie, nieuwe opbouw. 

Na de lange rit was de Duitse Curry worst een welkome maaltijd. 

Vlak hierna brak een stortvloed los en gelijk daarna viel de duisternis al snel in. De rest van de avond hebben we in de cabine doorgebracht en hebben nog wat zitten napraten, ook hadden we een geïmproviseerd gordijn opgehangen wat we hadden meegenomen. We waren beiden moe en gingen al snel slapen om de volgende ochtend weer vroeg eruit te zijn.

Volgens Mika was dit het Megagruwelonweer des doods !

Het slapen in de cabine ging prima, het was niet koud en doordat we de raampjes op een kier hadden gezet ook niet benauwd. Het was wel even tijgeren om van voor naar achter te komen maar als je eenmaal ligt is het prima ! Het is de nacht droog en helder gebleven.

De volgende ochtend ontbeten met verse broodjes en koffie die ze daar verkochten. Dat was een prima start en we zijn de rest van het veld gaan bekijken. De navolgende foto’s is slechts een klein deel van alle aanwezigen. We hebben zo veel mogelijk Mercedes Haubers gefotografeerd om ideeën op te doen. Mika had er al snel aardigheid in om zo veel mogelijk Haubers te vinden al was hij ook onder de indruk van Magirussen en Unimog’s.

Later begrepen we pas dat onderstaande auto van Kees is. Kees en zijn gezin hebben al vele verre ritten met verschillende Mercedessen gedaan en onderstaande blauwe is een ‘verse’  waarmee ze de eerste trip al weer hebben gemaakt.

Onze auto stond in een meer bosrijk gebied

Zondag in de voormiddag gingen de eerste auto’s al weer weg en een ware exodus van bussen en vrachtcampers was het uitzicht

Nog een laatste plaatje voor vertrek.

 

De rit naar huis verliep probleemloos, de auto geeft geen krimp en rijdt steeds lekkerder. Zoals gewoonlijk nog even snel langs de wasbox om alle vliegen eraf te halen en naar huis, het was inmiddels weer bijna donker.

We hebben een erg leuke rit gehad en hoewel ik mij had voorgenomen om nog een en ander aan onderdelen te kopen is dat er, mede door de hoosbui, niet van gekomen. Wat blijft zijn alle ideeën die we hebben opgedaan en het enthousiasme waarmee we met de verschillende mensen hebben gesproken. Sommigen herkenden de auto zelfs van het Duitse forum waar ik wel eens post, we stonden letterlijk nog niet op onze plaats of we werden al geholpen door ‘bekenden’.

Kortom, voor herhaling vatbaar, jammer dat we maar met max. 2 kunnen reizen, de andere 2 waren groen van jaloezie.