We hadden de kledinghaakjes en het zoeklicht klaarliggen om te monteren. Het was prachtig weer en de auto stond voor de deur, hoogste tijd dus om met het gereedschap en dochterlief aan de slag te gaan.

De kledinghaakjes kwamen qua maat exact overheen met de gaatjes die al in de auto zaten. Dit zal vast een uniforme maat zijn oid.

Gaatjes:

Komt exact overeen.

Nou, schroeven dan maar Amber

Goed aandraaien

En de andere kant ook, gewoon met links.

Nog even poseren dan 🙂

Dat was een klein en eenvoudig klusje maar nu kwam het zoeklicht. De steel waar de lamp op moet was wat geroest en dat moest even netjes gemaakt worden.

In closeup de Fe₂O₃

 

 

Gelukkig was hulp in de buurt en werd dat lelijke ding al snel knap.

Dat ziet er al beter uit.De lamp heeft een aansluiting in de vorm van een NATO koppeling. Dit is een universeel toegepaste koppeling voor 24 volt omgevingen. Als de aansluitingen niet in gebruik zijn dan zijn ze netjes afgeschermd.

Dopje even losdraaien en daar komen 2 polen tevoorschijn.

En dan het sluitstuk namelijk de lamp erop, dat is wederom Duitse degelijkheid. De koppeling en exact groot genoeg om te passen maar geeft geen enkele ruimte om los te zitten. Aangenaam precisiewerk.

Overzicht:

De draden zijn nog netjes aan de houder gebonden en de NATO koppeling vastgedraaid. De werking is uiterst eenvoudig, zodra de auto contact heeft staat er stroom op de lamp en kan deze met een schakelaar op de lamp aan en uit worden gezet.

Het zoeklicht doet het prima, geen gedoe met zekeringen of iets maar gewoon aansluiten en werken zoals het hoort !

Nog wat sfeerbeelden, 3 x 70 WATT, nu begint het ergens op te lijken al overweeg ik nog wat verstralers onder de bumper.

Nog een korte update over de Fe₂O₃ oftewel roest. Roest is de plaag van dergelijke auto’s en van verschillende kanten heb ik het advies gekregen om het actief aan te pakken waar mogelijk. Nu heb ik in het verleden wel eens wat te maken gehad met roestverwijdering van auto’s (zo herinner ik mij nog goed een groene Peugeot 505 GR) maar lakreparaties is natuurlijk echt vakwerk. Ik wilde dan ook niet zozeer delen van de auto gaan spuiten maar door middel van wat lak de auto behouden voor verdere achteruitgang.

Omdat de roest hier en daar opduikt waaronder op de bak, bedacht ik mij dat ik daar wel goed op zou kunnen oefenen. Immers de bak is zo dik en robuust, daar kan weinig aan mis. Bovendien luistert het niet zo nauw aan een vrachtwagenbak.

Zo gezegd zo gedaan en ik had een potje Hammerite gekocht, niet de bekende hamerslagverf maar een hoogglans witte lak van hun die aan te brengen is over roest. De kleur van de auto is niet helemaal wit maar net ernaast, de Hammerite is wit-wit, er zou dus wat kleurverschil komen maar hoeveel wist ik vooraf niet.

De roest op de bak betrof scherven lak die eraf waren gestoten tot op het metaal en achterop de bak was de lak gebarsten. Waarom de lak daar gebarsten is weet ik niet, maar fraai is anders. Met de dremel en een klein staalborsteltje had ik de overtollige losse verfsplinters verwijderd en zo goed als het ging de roest. Daarna heb ik het afgenomen om de stof weg te halen en daarna met wat thinner om te ontvetten. Hier ben ik halverwege

Zo zag de gebarsten lak eruit

En hier is het kale metaal zichtbaar. Nog te zien is de roest die er nog zit maar volgens het blikje kon ik hier gerust overheen met de lak. ook zijn hier zijn de verschillende laklagen te zien waaronder nog het THW blauw.

Aan de zijkant zat ook een plek die ik heb bijgewerkt. Het verven gaat heel makkelijk, met een klein kwastje breng je wat lak aan en het vloeit mooi uit zodat je de kwaststrepen niet meer ziet. Het dekt in een keer en de kleur valt mij alles mee.

Dit is de achterklep van hierboven na het aanbrengen van de lak

Van een afstand zie je het nauwelijks.

Dat is weer goed gelukt en de volgende stap is het bijwerken van wat roest aan de cabine van de auto