3 Mei 2014 was een onrustige dag op het strand van Katwijk. Door de lokale Oranjevereniging van Katwijk aan Zee in samenwerking met een groep ervaren Katwijkse 4×4 rijders werd dit evenement voor de derde keer georganiseerd. Eigenaren van offroad 4×4 auto’s kunnen zich na inschrijving en een kleine vergoeding op het strand begeven. De ontvangst was tussen 9 en 10 en vanaf 10 uur kon er ook daadwerkelijk gereden worden tot 16:00 uur.

Team Wesseling:

Op het strand waren een aantal verschillende routes / banen uitgezet die parallel liepen aan de boulevard. Zo waren er zogenaamde langzame banen waar je rustig kon toeren. Naast de rustige banen waren er een paar banen met flinke heuvels en bergen waar een weg doorheen gezocht moest worden. Ook waren er 2 snelle banen waar de aanwezige Dakar vrachtauto’s met hoge snelheid overheen konden rijden. Op de hoeken kom je elkaar natuurlijk wel tegen maar het ging eigenlijk redelijk gemoedelijk zodat alles mooi door kon rijden.

Ter voorbereiding had ik mij een beetje verdiept in zandrijden in het algemeen maar daar krijg je zoveel adviezen over dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Een belangrijk ding had ik echter wel onthouden en dat was de bandenspanning, die moest omlaag. Vooraf had ik geïnformeerd en er stond een team klaar om lucht uit de banden te laten lopen en weer op te pompen, dat kwam dus mooi uit. De voorbanden werden op 3,5 bar gezet en bij de achterwielen konden ze niet bij. De achterventielen zitten namelijk aan de binnenkant van de velg en dat ging niet even snel. Dat was wel een tegenvaller wat eigenlijk moet alles naar beneden qua druk. Zelfs de 3.5 op de voorwielen was achteraf nog te veel, maar goed.

De rit naar Katwijk verliep prima en ik had een en ander maar in de auto gelegd omdat ik niet helemaal wist wat ons te wachten stond. Het was mooi weer maar het was wel redelijk koel en het waaide hard, op het strand zou het vast koud zijn dus warme kleren mee. Een dikke sleepkabel had ik nog gekocht voor het geval ik vast zou komen te zitten en een flinke tas gereedschap voor het geval dat. Iets anders was dat ik zelf ging rijden en daarmee redelijk beperkt was in het maken van foto’s, ik had een GoPro achter het raam geplakt en Mika de camera gegeven om foto’s te maken, dat lukte prima !

Aangekomen op de boulevard kregen we instructies om stapvoets naar het strand te rijden. Zicht op de zee:

De Dakar teams waren alomtegenwoordig, dit zijn begeleidingsvoertuigen.

Beneden aan het strand geparkeerd en even met Mika, de navigator geposeerd. We hadden ons hier al ingeschreven en het bordje gemonteerd.

Een kijkje op het parcours, het is nog rustig hier.

De eerste verkenning werd gedaan door de Dakar wagens. Onvoorstelbaar wat een geweld deze auto’s hebben met 750 – 950 pk diesels met 3500nm koppel. Horen en zien vergaat ja als deze voorbijkomen (echt dichtbij overigens)

Deze auto’s komen er vaak wel

Maar als het maar even tegenzit dan zit je gelijk vast. (en verkeerde banden in dit geval)

We hebben een ronde gereden en daarna een uurtje rondgelopen om met name te kijken naar hoe anderen het doen. Wat mij opviel was dat de auto op zich prima voortkwam in het zand maar zodra er een beetje geklommen moest worden hij moeite kreeg. Op zich is er wel vermogen genoeg met de lage gearing maar de auto graaft zichzelf gewoon in en gaat hobbelen. vanaf de kustlijn omhoog terug naar de hoogte van de strandtenten, wat toch wel een meter of 3 a 4 hoogteverschil is, bleek een lastige opgave. Ik denk achteraf een combinatie van heel los zand (er was veel opgespoten afgelopen winter wat nog niet echt een compacte massa was) geen echte zandbanden maar semi en alsnog een te hoge bandendruk. Ook speelt het totale vermogen van de auto mee. Hoe meer vermogen hoe makkelijker het allemaal is maar volgens mij moet het echt kunnen met wat er is.

Dit was het moeilijke hoekje, je komt vanaf het strand naar links gedraaid en moet door alle sporen heen. Met name de Dakar auto’s trekken diepe geulen van soms wel een halve meter die allemaal gekruist moeten worden. We hebben hier even staan kijken hoe anderen het doen (en ook vaak vastliepen).

Een kijkje vanaf de zeekant

Mika naast een Dakar reus

Tsja, daar sta je dan.

Hier een foto in de middag vlak voordat we naar huis gingen.

De navolgende foto’s zijn van ons gemaakt en heb ik verzameld, de rechten van de foto’s liggen bij de makers maar ik kan ze niet altijd achterhalen. Aangezien het gefotografeerde mijn auto betreft ben ik even zo brutaal ze hier te laten zien:

Er zijn ook diverse filmpjes verschenen.

Hier is de Mercedes in actie vanaf een afstandje. Het lijkt allemaal zo rustig te gaan maar het is best werken. Wat komt hier nou voorbij vanaf 20 seconden ?

Hier dan nog een paar filmpjes vanuit de auto. Ik heb nog niet echt filmpjes ge-edit dus ze zijn zoals geschoten met al het (soms hilarische) commentaar tussen de driver en de navigator. Soms duren ze wel wat lang omdat ik ergens stil sta of moet wachten maar het geeft wel een goed beeld van de belevenissen.

De aankomst ‘s-ochtends vroeg, even de eerste 2 minuten skippen.

De eerste ronde begint vlak na de bandenpost. De eerste 4 minuten is het manoeuvreren met de auto, daarna het strand op.

Het derde filmpje is niet zo bijster spannend maar geeft goed weer hoe lastig het soms is om door een beetje zand heen te komen. Je kunt bij het achteruit rijden goed zien wat voor bergen er voor de voorwielen lagen.

Het vierde filmpje is een ronde waarbij ik heb geprobeerd op een andere manier het laatste stuk te rijden wat dan ook net lukte

Het vijfde filmpje is een rondje met weer wat uitdagingen aan het einde (en op 6:35 komt een verassing voorbij)

Het zesde en laatste filmpje, we oefenen lekker door

Op deze URL zijn nog heel fraaie foto’s te bekijken http://www.4x4fotos.nl/?p=9456

Wat hebben we geleerd ?

Nou in ieder geval dat de auto zich eigenlijk prima zelf kan redden. Tijdens de dag zag ik zelf soms de Dakar auto’s vaststaan en losgetrokken moesten worden, dat is ons niet overkomen in ieder geval. Ook al stonden we nog zo vast bij het naar boven gaan, we konden altijd achteruit om een pad te maken en alsnog naar boven te komen. Het hielp overigens dat ik niet het allerlastigste parcours heb gereden.

Daarnaast is snelheid alles, zolang de auto rolt is het prima. Sta je stil en moet je maar een klein beetje omhoog dan wordt het als snel lastig. Ik denk dat dit deels komt door de te harde, niet specifieke banden maar ook een stuk vermogen. Doordat ik vaak terug moest naar de 1e versnelling in de lage gear kon ik vrijwel niet op gang komen. Als je probeert te schakelen sta je namelijk gelijk stil, optrekken in de 2 ging vaak net niet waardoor je geen snelheid kunt maken. In zijn algemeenheid leidt het schakelen nog wel eens tot uitdagingen. Niet altijd kan ik de juiste versnelling inleggen en kost het even tijd.

Het is wel enorm leuk om te doen. Het gaat allemaal traag en door het zand ploegen kost een hoop tijd maar het is plezier voor drie. Uiteindelijk met een warm hoofd van de zon teruggereden en in Sassenheim mijn dochter opgehaald. Met zijn drieën de auto nog snel afgespoeld zodat het zoute zand eraf was en snel naar huis.

Nog snel even afspoelen